Tebriz’e ilk
ve şu ana kadar tek gidişim Temmuz 2010’da idi. Gitmeden
önce duyduklarım “yemeklerinin çok güzel, halılarının meşhur ve üniversitesinin
eski ve köklü olduğu” idi. Tebriz
hanımları misafirperverlikleri ve çalışkanlıkları ile de İran içinde nam
salmışlar. Bir misafir gelmeden günlerce
hazırlık yapar, bol çeşit ile mükemmel sofralar kurarlarmış.
Tebriz’e Tahran’dan taksi dolmuş ile geldik. Azadlık meydanı yanındaki Tahran Otobüs Terminalinden kalkıyor bu dolmuşlar. Kişi başı 25 USD. Biz kişibaşı 50 USD verdik ve iki kişi aynı takside, başka yolcu olmadan seyahat ettik.
Yazın
gitmemize, Tahran’da çok sıcak olmasına rağmen, Tebriz’de akşamları hava
serinliyordu.
Ben Pars
Hotel El Gole’de kaldım. Havalimanına
taksi ile yaklaşık 20 dakika mesafede.
Yeni bir otel, 10 katlı. Modern
bir mimarisi var. İran’da kaldığım en
temiz otellerdendi. En üst katta dönen
bir lokantası var. Otelin pahalı mı,
ucuz mu olduğunu öğrenemedik, sağolsun Tebriz’de yatırımı olan bir Türk
müşterimiz bizi misafir etti.
Otel eskiden
Şah Gole (Şahın Gölü), şimdi ise El Gole (Halkın Gölü) yanında idi. Çok büyük bir park ile çevrelenmiş. Parkın bol ziyaretçisi var. Hem şehir dışından gelenler, hem de
Tebrizliler parkta bir çok çadır kurmuşlar. Haftasonları ve tatil günlerinde bu
çadırlarda kalıyorlar. Gölün etrafında,
Tebrizin serin gecelerinin tadını çıkarıyorlar.
Tebriz’e Tahran’dan taksi dolmuş ile geldik. Azadlık meydanı yanındaki Tahran Otobüs Terminalinden kalkıyor bu dolmuşlar. Kişi başı 25 USD. Biz kişibaşı 50 USD verdik ve iki kişi aynı takside, başka yolcu olmadan seyahat ettik.
Tahran’dan Tebriz’e bizi götüren taksi şöförü
yaklaşık 70 – 75 yaşlarında idi. 600
kilometreye yakın yolu, yaklaşık 6 saatte aldı, çok az mola vererek. Yol son derece düzgündü: 3 şerit gidiş, 3 şerit geliş, otoban.
Tebriz’e
yaklaşırken “Doğu Azerbeycan’a Hoşgeldiniz” tabelası gördük. Tebriz içinde de Azerbeycan Bulvarı, en büyük
ve merkezi caddelerden biri. Azerice ve
Türkçe yaygın olarak konuşuluyor ve anlaşılıyor. Biniğimiz taksilerin çoğunda Türkçe müzik
dinleniyordu. Girdiğimiz bir dükkanda
Tarkan dinliyorlardı.
Tebriz
havalimanı Tahran ve Mashad havalimanına göre nispeten daha yeni ama daha
küçük. Uçağa terminalden yürüyerek
binilip, iniliyor. Ancak altyapı sağlam:
Ücretsiz kablosuz internet erişimi, bol elektrik prizi, bol pasaport
kontrol noktası, hızlı güvenlik kontrolü var.
Temiz.
Haftanın 5
günü THY, 2 günü İran Air İstanbul’a gidip, geliyordu. Böylece Tebriz’den her gün İstanbul’a gidiş,
gelil vardı. Tebrizliler bu durumdan
memnun. Tebriz Türkiye sınırına 2 saat
uzaklıkta. Kars’a veya Van’a ulaşım
mümkündür.
Bir önceki
vali ya da belediye başkanı çok aktif, vizyon sahibi bir devlet adamı
imiş. Tebriz’e sanayi tesisi kazandırmak
için, şehrin biraz dışında, yabancı yatırımları teşvik ettiği bir sanayi
bölgesi ya da serbest bölge kurmuş.
Hakikaten de Türk yatırımcılar dahil bir grup yabancı yatırım
gelmiş. Ancak daha sonra başka bir
göreve atanmış ve bu hamle de yarım kalmış.
Tebrizin önde gelen sanayi ürünlerinden biri de deri ve
ayakkabıcılık. Bu alanda faaliyet
gösteren bir çok firma ve bir çok çalışan var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder